آموزش

اينستاگرام اين امكان را به كاربر مي‌دهد تا اكانت كاربري خودش را در دو حالت خصوصي و عمومي داشته باشد و بدين ترتيب با كنترل بيشتر حسابش را مديريت كند. در اين مطلب نحوه خصوصي كردن حساب اينستاگرام ( اكانت اينستاگرام Private ) را آموزش مي‌دهيم. همراه ما باشيد. 

اكانت شما در اينستاگرام مي‌تواند در حالت عمومي و يا خصوص قرار بگيرد كه هر كدام ويژگي‌هاي خاص خودشان را دارند. در حالت خصوصي يا Private، افراد ناشناسي كه در فالوورهاي شما نيستند، به اكانت‌تان دسترسي نخواهند داشت و پس از درخواست و تاييد شما، به ليست فالوورهاي‌تان اضافه مي‌شوند. اين دسته از افراد پس از طي اين مرحله قادر به مشاهده حساب كاربري شما خواهند بود.

در صورتي كه اكانت اينستاگرام خود را در حالت عمومي يا Public قرار دهيد، دسترسي همه افراد به حساب كاربري‌تان آزاد بوده و بدون نياز به فالو كردن، مي‌توانند پست‌هاي مختلف شما را مشاهده كنند.

در صورتي كه از عمومي بودن اكانت كاربري خود ناراضي هستيد، در اين مطلب نحوه خصوصي كردن حساب اينستاگرام را به شما آموزش مي‌دهيم. براي اين كار مراحل زير را به ترتيب دنبال كنيد.

1. اپ اينستاگرام را باز كرده و وارد پروفايل شخصي خود شويد.

1. بر روي آيكون آپشن كه به صورت سه نقطه در بخش بالايي رابط قرار گرفته، كليك كنيد.

1. به بخش Account رفته و گزينه Private Account را فعال كنيد.

با پايان اين مراحل حساب كاربري اينستاگرام شما در حالت خصوصي يا همان Private قرار گرفته و كاربران ناشناس براي دسترسي به پست‌هاي شما، بايد به شما در خواست فالو بدهند. براي بازگرداني حساب كاربري به حالت عمومي كافي است همين مراحل را يك بار ديگر طي كنيد و گزينه Private Account را غير فعال كنيد. دقت كنيد با اين كار تمامي درخواست‌هاي فالوي شما كه در زمان خصوصي بودن اكانت ارسال شده بود، تاييد شده و آن افراد به صورت خودكار به ليست فالوورهاي‌تان اضافه مي‌شوند.

نظر شما در رابطه با قابليت خصوصي كردن حساب اينستاگرام ( اكانت اينستاگرام Private ) چيست؟

با نزديك شدن به دوره تعطيلات نوروز در ايران، عده زيادي از افراد براي استفاده از اين فرصت به بهترين شكل، سفر به كشورهاي مختلف را در برنامه خود قرار مي‌دهند. اگر شما هم از اين دسته افراد هستيد و تصميم خود را براي مسافرت به يك كشور ديگر گرفته‌ايد، ادامه اين مطلب را براي محسابه هزينه سفر خود بخوانيد. 

يكي از دغدغه‌هاي اصلي افراد براي سفر به يك كشور جديد، محاسبه هزينه‌هايي است كه در طول سفر براي هتل، حمل و نقل، خورد و خوراك و ديگر موارد از اين قبيل بايد پرداخت كنند. شركت‌هاي مختلفي در بازار وجود داشته كه اين موارد را به صورت يك پكيج آماده براي شما تهيه مي‌كنند و البته مبلغ اضافه‌اي را هم براي ارايه اين سرويس مي‌خواهند.

در صورتي كه علاقه‌اي به پرداخت مبلغ اضافه براي فراهم كردن سرويس‌هاي مختلف، نداريد و مي‌خواهيد تمامي بخش‌هاي مسافرت را خودتان برنامه ريزي كنيد، بايد به محسابه هزينه‌هاي تمامي بخش‌هاي موجود در طي سفر بپردازيد. براي مثال اينكه هزينه يك شب اقامت در هتل چقدر مي‌شود و يا اينكه براي خريد يك غذاي معمولي در رستوران چه مقدار پول بايد پرداخت كنيد، دو مورد مهم موجود در اين بخش بوده كه بايد با تحقيق درباره‌‌شان، اطلاعات لازم را به دست آوريد. همان طور كه مي‌دانيد انجام اين كار نه تنها وقت گير بوده بلكه پيدا كردن منابع صحيح براي آن هم كار دشواري است.

در اين بخش شما را با وبسايتي آشنا مي‌كنيم كه توسط آن مي‌توانيد به صورت رايگان، هزينه سفر به كشورهاي مختلف را محاسبه كنيد. Budgetyourtrip اين وبسايت جالب بوده كه مي‌تواند كمك زيادي به شما در اين زمينه بكند.

براي استفاده از Budgetyourtrip تنها كافي است وارد وبسايت شويد و در باكس جستجوي قرار گرفته در بخش بالايي، نام كشور و يا شهر مقصد را وارد كنيد. پس از آن با يك صفحه جديد مواجه مي‌شويد كه تمامي اطلاعات هزينه‌اي براي سفر به آنجا نمايش داده مي‌شود. اطلاعات موجود شامل هزينه‌هاي لازم براي غذا، هتل، تفريحات، حمل و نقل و ديگر موارد موجود است. علاوه بر اين‌ها نمايش هزينه‌ها بر اساس واحد پولي شما و انتخاب سطح كيفيت سفرتان خواهد بود.

براي مثال با انتخاب فرانسه به عنوان كشور مقصد، انتخاب “لوكس” براي سطح كيفيت سفر و در آخر تغيير واحد پولي به ريال ايران، تمامي هزينه‌هاي لازم كه در طول سفر بايد پرداخت كنيد، به شما نشان داده شده و بدين ترتيب با در نظر گرفتن قيمت‌ها، مي‌توانيد يك برنامه ريزي عالي براي سفر خود داشته باشيد.

علاوه بر اين‌ها امكان اين هم در اختيار كاربران قرار گرفته تا به صورت آنلاين به رزرو پرواز، هتل، ماشين و ديگر پكيج‌هاي موجود بپردازند كه البته اين مورد براي كاربران ايراني آنچنان كاربردي نيست.

نظر شما در رابطه با اين وبسايت براي محاسبه هزينه سفر چيست؟

دزديده شدن دستگاه يكي از اتفاقات ناگوار و رايج اين روزها به حساب مي آيد. اما مهم تر از آن، اطلاعاتي است كه روي گوشي سرقت شده وجود دارد.

در مواقعي كه تلفن هوشمند يا تبلت افراد دزديده مي شود، شوكي ناگهاني به آنها وارد مي آيد و ممكن است كه تا چندين ساعت، در مورد اطلاعات موجود در دستگاه خود فكري نكنند و موقعي ياد آن بيوفتند كه كار از كار گذشته است. در چنين مواقعي، حذف اطلاعات از روي گوشي سرقت شده نكته مهمي است كه بايد آن را به ياد داشته و در كوتاه ترين زمان ممكن، اين كار را انجام دهيد.

حذف اطلاعات دستگاهي كه از آن استفاده مي كنيد

ابتدا اپليكيشن Find My Device را از پلي استور گوگل دانلود كنيد.

حالا وارد Google Settings> Security> Find My Device شويد.

مطمئن شويد كه قابليت Find My Device فعال است.

به نرم افزار اجازه دسترسي به مكان دستگاه را بدهيد.

اگر از ديوايس اندرويدي قديمي استفاده مي كنيد، بايد مراحل زير را به وسيله اپليكيشن Android Device Manager پيگيري كنيد:

به دنبال Allow remote lock and erase بگرديد و آن را فعال كنيد.

گزينه دوم يا Device Manager: Remotely Locate This Device را فعال كنيد.

در نهايت مطمئن شويد كه هر دو گزينه ياد شده فعال هستند.

قابليت Find My Device روي تبلت ها نيز كاربرد دارد. اما اگر از چند اكانت روي تبلت خود استفاده مي كنيد، تنها اكانت صاحب تبلت اجازه استفاده از اين ويژگي را خواهد داشت.

رعايت نكات زير نيز براي محافظت از اطلاعات خود مفيد است:

تا حد امكان، اطلاعات خود را روي حافظه microSD ذخيره نكنيد. چرا كه امكان خارج كردن كارت حافظه وجود داشته و حذف اطلاعات نيز امكان پذير نيست.

مطمئن شويد كه يك رمز يا پترن مطمئن و امن براي دستگاه خود انتخاب كرده ايد.

فرآيند حذف اطلاعات از روي گوشي سرقت شده

اگر دستگاه اندرويدي شما دزديده شده، نوبت به واكنش شما رسيده است. اين كار را از طريق Find My Device انجام دهيد كه به دو صورت اپليكيشن موبايل يا وبسايت در دسترس است.

به محض اينكه وارد اكانت خود شديد، Find My Device اقدام به يافتن دستگاه شما مي كند. اگر روشن بوده و قابليت تشخيص سيگنال وجود داشته باشد، محل آن بر روي نقشه نشان داده مي شود. همچنين سه گزينه زير در اختيار شما گذاشته مي شود:

• توليد صدا روي گوشي
• قفل كردن دستگاه
• حذف اطلاعات

اگر دستگاه روشن نبوده و امكان تشخيص سيگنال وجود نداشته باشد، Find My Device به محض روشن شدن و اتصال به شبكه واي فاي يا خطوط ديتا، گزارش اين اتفاق را به شما مي دهد.

از اين طريق مي توانيد اطلاعات گوشي سرقت شده را حذف كنيد. اما به شما پيشنهاد مي كنيم كه ابتدا گزينه هاي اوليه را امتحان كرده و پاك كردن ديتا را آخرين گزينه در نظر بگيريد.

پيش از هر اقدامي، مطمئن شويد كه دستگاه شما سرقت نشده است!

به وسيله Find My Device شما مي توانيد صدايي بلند را به مدت 5 دقيقه روي دستگاه خود پخش نموده و آن را در اطراف خود جستجو كنيد.

قفل كردن دستگاه با پيغام هشدار دهنده

شما مي توانيد پيامي مانند «لطفا گوشي را به من برگردانيد!» را در Find My Device تايپ كرده از اين طريق، آن را به صفحه نمايش دستگاه خود انتقال دهيد.

اگر اين دو روش پاسخگو نبود، نوبت به حذف اطلاعات از روي گوشي سرقت شده مي رسد.

شما امكان حذف اطلاعات را داريد، اما به ياد داشته باشيد مواردي كه روي كارت حافظه (SD Card) قرار گرفته، امكان حذف شدن را ندارند. همچنين اگر مشخص شود كه دستگاه شما دزديده نشده و تنها گم شده است، براي استفاده از آن به رمز عبور گوگل خود نياز خواهيد داشت. به عنوان نكته دوم نيز بايد به اين موضوع اشاره كنيم كه بعد از اجراي اين گزينه، ديگر قابليت استفاده از Find My Device وجود ندارد.

حذف اطلاعات از روي دستگاه دقيقا مانند بازگرداندن آن به حالت كارخانه است و باعث مي شود تا تمام مواردي كهك روي گوشي موجود هست، پاك شود. اما همانطور كه اشاره كرديم، اطلعاتي كه روي كارت حافظه قرار گرفته، امكان پاك شدن را ندارد. دقيقا مانند حالت قفل كردن، در صورتي كه دستگاه شما خاموش باشد، اجراي اين عمليات تا روشن شدن و اتصال آن به شبكه واي فاي يا خطوط ديتا، به تعويق مي افتد.

بعد از اجراي اين كار، به شما پيشنهاد مي كنيم كه رمز عبور كليه سرويس هاي خود را نيز تغيير دهيد.

اگر Find My Device قابليت اتصال به دستگاه را نداشت، چه كارهايي بايد انجام دهيم؟

اگر امكان اتصال Find My Device به دستگاه وجود نداشته باشد، دو كار ديگر قابل انجام است.

نرم افزار Google Maps امكان رديابي تاريخچه مكان دستگاه را دارا است. البته اگر آن را در اكانت گوگل خود غير فعال نكرده باشيد. به اين ترتيب برخي مواقع مي توانيد با چك كردن قسمت تاريخچه محل دستگاه، آن را كشف كنيد. البته شايان ذكر است كه محل فعلي گوشي را به شما نمايش داده و به جاي آن، مي توانيد آخرين لوكيشين ديوايس را پيدا كنيد.

پيشنهاد ديگر، استفاده از اپليكيشن Android Lost است كه روي دستگاه هاي قديمي جوابگو خواهد بود. پس اگر قابليت Find My Device را روي گوشي خود فعال نكرده ايد، مي توانيد از اين گزينه استفاده كنيد. ظاهر اين اپليكيشن يا وبسايت آن شديدا به هم ريخته به نظر مي رسد، اما خيالتان از بابت كاربرد صحيح آن مطمئن باشد.

آيا تا به حال از Find My Device يا روش ديگري براي پيدا كردن يا حذف اطلاعات گوشي خود استفاده كرده ايد؟ لطفا تجربيات خود را با ما در ميان بگذاريد.

 تصاوير لايو مدتي است كه به آيفون ها راه پيدا كرده است. در اين مطلب مي خواهيم روش تبديل تصاوير Live به فايل GIF را با هم مرور كنيم.

اگر از علاقمندان و كاربران سيستم عامل آي او اس اپل باشيد، مطمئنا مي دانيد كه قابليت ثبت تصاوير Live (زنده) چندي است كه به آن اضافه شده و مي توانيد به اين ترتيب، تركيبي از تصوير، فيلم و صدا را به مدت خيلي كوتاه در گوشي خود ضبط كنيد. اما متأسفانه امكان ارسال آنها به دستگاه هايي كه به سيستم عامل اندرويد مجهز هستند، وجود ندارد. لذا ناگزير به تبديل تصاوير Live به فايل GIF هستيم و در اين مطلب مي خواهيم مراحل انجام اين كار را مرور كنيم.

بدين منظور ابتدا يك تصوير لايو بگيريد يا اگر قبلا اينكار را انجام داده ايد، آن را باز كنيد.

انگشت خود را روي تصوير به سمت بالا بكشيد.

حالا چهار افكت مختلف را مشاهده خواهيد كرد:

• Live: تصوير لايو استاندارد
• Loop: در اين حالت تصوير شما به يك فايل GIF تبديل و مدام تكرار مي شود
• Bounce: با انتخاب اين حالت تصوير شما در يك چرخه تكرار شده مي افتد كه به جلو و عقب مي رود
• Long Exposure: در اين حالت، تمام تصاوير گرفته شده در حالت لايو در قالب يك تصوير ذخيره و افكتي مانند حالتي كه سرعت شاتر دوربين را پايين مي آوريم، به عكس شما داده مي شود.

نمونه فايل Loop:

نمونه فايل Bounce:

نمونه فايل Long Exposure:

به محض اينكه فرآيند تبديل تصوير Live به فايل GIF به پايان رسيد، خروجي آن در آلبومي به نام Animated در Camera Roll ذخيره مي شود. به ياد داشته باشيد كه همچنان مي توانيد مجددا با طي مراحل اشاره شده، آن را به تصوير لايو تبديل كنيد.

حالا مي توانيد فايل GIF نهايي را به آساني با دوستان و آشنايان خود به اشتراك بگذاريد.

شايد درباره گواهي HTTPS زياد شنيده باشيد و اينكه چطور موجب امن شدن وبگردي‌هاي روزانه‌مان مي‌شود، اما تا بحال اين سوال برايتان پيش آمده كه اين گواهي چطور كار مي‌كند؟

گواهي ياد شده با نام هاي زيادي از جمله HTTPS، نماد قفل در آدرس بار يا اتصال رمزگذاري شده وبسايت‌ها شناخته مي شود. با اينكه اوايل براي رمزهاي عبور و اطلاعات حساس به وجود آمد، اما به تدريج تمام دنياي وب در حال جايگزيني ارتباط HTTP خود به HTTPS هستند.

حرف S در HTTPS نماينده كلمه Secure به معناي امن است. اين نسخه امني از Hypertext Transfer Protocol است كه مرورگر شما هنگام برقراري ارتباط با وبسايت‌ها از آن استفاده مي‌كند.

چرا HTTP خطرناك است؟

وقتي شما به وبسايتي با پيش آدرس HTTP متصل شويد، مرورگرتان به دنبال آي‌پي مخصوص آن وبسايت مي‌گردد، شما را به آن وصل مي‌كند و به گمان خودش شما را به وب سرور درستي متصل كرده است. اطلاعات بصورت يك متن از طريق اين اتصال ارسال مي‌شود. يك فالگوش در شبكه واي فاي، سرويس‌دهنده اينترنت شما يا سازمان‌هاي جاسوسي دولتي مانند NSA مي‌توانند صفحاتي كه بازديد مي‌كنيد و اطلاعاتي كه رد و بدل مي‌شود را ببينند.

مشكلات بزرگي در اين نوع اتصال وجود دارد. هيچ روشي براي اطمينان به وبسايتي كه متصل شده‌ايد وجود ندارد. شايد شما فكر مي‌كنيد به سايت بانك خود وصل شده‌ايد، اما در واقع روي يك شبكه خطرناك قرار داريد كه شما را به يك وبسايت فريبكار هدايت مي‌كند. رمزهاي عبور و اطلاعات كارت‌هاي اعتباري به هيچ عنوان نبايد از طريق اتصال HTTP وارد شوند، زيرا به راحتي توسط فالگوش‌ها قابل دزديدن هستند.

اين مشكلات به اين خاطر رخ مي‌دهند كه HTTP رمزگذاري نشده است. اما HTTPS رمزگذاري شده است.

چگونه رمزگذاري HTTPS از شما محافظت مي‌كند؟

HTTPS از HTTP امن‌تر است. وقتي مثلا هنگام پرداخت به سرور امن HTTPS هدايت شويد، مرورگر، گواهي امنيتي وبسايت را بررسي و صحت آن را تاييد مي‌كند. با اين كار مطمئن مي‌شويد اگر در آدرس بار شما عبارتي مانند https://bank.com نوشته شده، پس به وبسايت واقعي بانك وصل شده‌ايد. شركتي كه گواهي امنيتي را صادر كند، صحت آن را نيز تضمين مي‌كند. متاسفانه گاهي گواهي‌هاي نامعتبري هم صادر مي‌شود كه سيستم را خراب مي‌كند. با اينكه HTTPS كامل نيست اما هنوز هم بهتر از HTTP عمل مي‌كند.

هنگامي كه اطلاعات حساسي را از طريق HTTPS منتقل كنيد، هيچ فالگوشي نمي‌تواند آن‌ها را هنگام انتقال ببيند. HTTPS چيزي است كه امنيت بانكداري آنلاين و خريد را ممكن مي‌كند.

اين پروتكل همچنين وبگردي امن‌تري را نيز به ارمغان مي‌آورد. براي مثال، موتور جستجوي گوگل اكنون بطور پيشفرض از HTTPS استفاده مي‌كند. اين بدان معني است كه افراد نمي‌توانند ببينند شما چه چيزي را سرچ مي‌كند. اين امكان در ويكي پديا و ديگر سايت‌ها نيز وجود دارد. قبلا، سرويس‌دهنده اينترنت و هركس كه در شبكه واي‌فاي شما وجود داشت مي‌توانست نتايج جستجوي شما را ببيند. 

چرا همه مي‌خواهند HTTP را پشت سر بگذارند؟

HTTPS در ابتدا براي رمزهاي عبور، پرداخت‌ها و ديگر اطلاعات حساس طراحي شد، اما اكنون تمام وب مي‌خواهند به سمت آن بروند.

در آمريكا، سرويس‌دهنده اينترنت شما مي‌تواند تاريخچه وبگردي شما را ببيند و آن را به تبليغات‌چي‌ها بفروشد. اگر دنياي وب از HTTPS استفاده كند، سرويس‌دهنده اينترنت نمي‌تواند صفحاتي را كه بازديد مي‌كنيد ببيند و نظارت آن‌ها فقط به نام وبسايت‌ها محدود مي‌شود. اين به معني حريم خصوصي بيشتر براي شما است.

از آن بدتر، سرويس‌دهنده اينترنت مي‌تواند با صفحاتي كه بازديد مي‌كنيد دست به يكي كرده و اطلاعات آن صفحه را اضافه، ويرايش يا حتي حذف كند. به عنوان مثال، ISP شما مي‌تواند از اين روش براي نمايش بيشتر تبليغات به شما استفاده كند. در حال حاضر، Comcast هشدارهاي مربوط به پهناي باند را به صفحات اضافه مي‌كند و Verizon از اين روش براي رديابي تبليغاتي خود استفاده مي‌كند. HTTPS از دستكاري صفحات توسط سرويس‌دهنده‌هاي اينترنت و هركس ديگري جلوگيري مي‌كند.

و البته نمي‌توان درباره رمزنگاري وب صحبت كرد و سخني از ادوارد اسنودن به ميان نياورد. اسنادي كه ادوارد اسنودن در سال 2013 منتشر كرد نشان مي‌دهد دولت ايالات متحده آمريكا صفحاتي را كه مردم سراسر دنيا بازديد مي‌كنند بررسي و مانيتور مي‌كند. اين افشاي اسناد باعث شد بسياري از شركت‌هاي بزرگ به سمت رمزنگاري و افزايش امنيت حريم خصوصي بروند. با حركت به سمت HTTPS دولت‌هاي سراسر دنيا به سختي مي‌تواند فعاليت‌هاي اينترنتي شما را رديابي كنند.

چرا مرورگرها مي‌خواهند وبسايت‌ها HTTP را فراموش كنيم؟

بخاطر حركت وبسايت‌ها به سمت HTTPS، تمام استانداردهاي جديد طراحي وب براي بارگزاري سريع‌تر نياز به رمزنگاري HTTPS دارند. HTTP/2 يك نسخه جديد از پروتكل HTTP است كه توسط تمامي مرورگرهاي بزرگ پشتيباني مي‌شود. اين نسخه، فشرده‌سازي و ديگر ويژگي‌هايي را كه باعث مي‌شود صفحات سريع‌تر لود شوند به وبگردي شما اضافه مي‌كند. همه مرورگرها براي استفاده از اين ويژگي‌هاي جديد پروتكل HTTP/2 نياز به سايت‌هايي دارند كه از رمزنگاري HTTPS استفاده كرده باشند. ديوايس‌هاي جديد نيز سخت‌افزار اختصاصي براي پردازش AES دارند كه HTTP به آن نياز دارد. در نتيجه، HTTPS بايد از HTTP سريع‌تر باشد.

هرچه مرورگرها HTTPS را با ويژگي‌هاي جديد جذاب‌تر مي‌كنند، گوگل با پنالتي وبسايت‌هايي كه از HTTP استفاده مي‌كنند، آن را برايمان منفورتر مي‌كند. گوگل برنامه دارد وبسايت‌هايي را كه از HTTP استفاده مي‌كنند، نا امن نشان دهد و آن‌هايي را كه از HTTPS استفاده مي‌كنند، در رتبه‌هاي صفحات نتايج خود قرار دهد. اين كار انگيزه‌اي قوي براي مهاجرت وبسايت‌ها به HTTPS فراهم مي‌كند.

چگونه متوجه شويم به وبسايتي با گواهي HTTPS متصل شديم؟

اگر آدرس اينترنتي نوار بالاي مرورگرتان با https:// آغاز شده باشد، مي‌توانيم بگوييم شما به وبسايت با گواهي SSL يا همان HTTPS متصل شده‌ايد. همچنين آيكون قفلي مي‌بينيد كه اگر اطلاعات بيشتري درباره امينت وبسايت بدانيد، مي‌توانيد به روي آن كليك كنيد. 

شايد ظاهر اين گواهينامه در مرورگرهاي مختلف، تفاوت داشته باشد، اما https:// و آيكون قفل بطور مشترك در همه مرورگرها وجود دارد. برخي مرورگرها، https:// را مخفي مي‌كنند و شما فقط آيكون قفل را در كنار آدرس مي‌بينيد. با اين حال، اگر داخل آدرس كليك يا تپ كنيد، https:// را به عنوان قسمتي از آدرس اينترنتي مي‌بينيد.

اگر از طريق شبكه‌اي ناشناس به سايت بانكي خود وصل شده‌ايد، مطمئن شويد كه سايت بانك از گواهي HTTPS استفاه مي‌كند و آدرس بانك نيز درست است. با اينكه اين روش به شما كمك مي‌كند سايت‌هاي متخلف را بشناسيد، اما راه‌حل كاملي نيست. اگر HTTPS را نديديد، احتمالا به يك سايت متخلف در شبكه‌اي آسيب‌ديده وصل شده‌ايد. 

مراقب ترفندهاي فيشينگ باشيد

وجود HTTPS به خودي خود تضمين‌كننده امنيت و مشروع‌بودن يك وبسايت نيست. بعضي از فيشرهاي حرفه‌اي مي‌دانند كاربران به دنبال HTTPS و علامت قفل هستند و خب، ازروش‌هايي براي پوشاندن لباس مبدل به سايت‌هايشان استفاده مي‌كنند تا كاربر را فريب دهند. پس شما بايد هميشه مراقب باشيد. روي لينك ايميل‌هاي فيشينگ كليك نكنيد زيرا ممكن است به يك وبسايت فيشينگ كه حرفه‌اي طراحي شده است، هدايت شويد. اسكمرها هم مي‌توانند براي سرورهاي خود گواهي SSL يا HTTPS بگيرند. روي كاغذ، آن‌ها فقط وبسايت‌هايي را كه مالكيتشان به آن‌ها تعلق ندارد، نمي‌توانند جعل كنند. ممكن است آدرس‌هايي شبيه اين را ديده باشيد: https://google.com.3526347346435.com. در اين مورد، شما هنگام اتصال گواهي HTTPS را مي‌بينيد اما در واقع به ساب دومين سايتي با آدرس 3526347346435.com وصل شده‌ايد نه گوگل. 

برخي اسكمرها شايد فاوآيكون سايت خود را به نماد قفل تغيير دهند تا به اين صورت شما را گول بزنند. علاوه گواهي HTTPS، مراقب حقه‌هاي اينچنيني هم باشيد تا اطلاعاتتان به سرقت نرود.

اين روزها تقريبا هيچ كاربر ايراني را نمي‌توان يافت كه در تلفن هوشمندش، پيام رسان تلگرام را نداشته باشد. اين اپليكيشن قدرتمند با قابليت‌هاي فراوان توانسته محبوبيت بالايي را در ميان كاربران به‌دست آورد و روز به روز هم اين محبوبيت در حال اضافه شدن است. اما شايد برخي از كاربران بخواهند اكانت تلگرام خودشان را به صورت كامل حذف كنند تا دسترسي خود و ديگران به آن را به طور كامل ببندند. در اين مطلب نحوه حذف اكانت تلگرام را آموزش مي‌دهيم. 

تصميم حذف حساب كاربري در تلگرام مي‌تواند بنا به دلايل مختلفي گرفته شود؛ براي مثال شايد بخواهيد يك اكانت جديد تلگرام براي خود بسازيد و تمامي تاريخچه حساب قبلي‌تان را پاك كنيد.

حذف كردن اكانت تلگرام توسط خود اپليكيشن امكان‌پذير نبوده و براي اين كار بايد مراحل خاصي را خارج از اپ طي كنيد كه آن‌ها را در ادامه توضيح داده‌ايم:

1. وارد صفحه مخصوص غيرفعال‌سازي حساب تلگرام شويد.
2. با باز شدن صفحه، يك باكس با عنوان “Your Phone Number” قرار گرفته كه در آن قسمت بايد شماره تلفن همراهي را كه تلگرام با آن فعال است، وارد نماييد.
3. بعد از وارد نمودن شماره تماس، بر روي دكمه آبي رنگ “Next” كليك كنيد.

1. در اين قسمت يك باكس جديد باز مي‌شود. در اين باكس مي‌بايست كدي را كه براي‌تان ارسال شده، وارد نماييد.
2. بعد از وارد كردن كد بر روي دكمه “Sign in” كليك كنيد.

1. در اين مرحله بايد در باكس مشخص شده، دليل حذف كردن اكانت‌تان را بنويسيد و پس از آن بر روي“Done” كليك كنيد. (نوشتن دليل براي حذف اكانت اختياري است.)

1. يك بار ديگر از شما خواسته مي‌شود تا از حذف اكانت اطمينان حاصل كنيد. با كليك بر روي گزينه“yes, delete my account”، اين كار را انجام دهيد.

براي پيش بردن مراحل حذف اكانت تلگرام خود، به نكات زير هم توجه كنيد:

• صفحه ويژه ديليت اكانت تلگرام، توسط مرورگر گوشي موبايل و كامپيوتر قابل دسترسي است.
• كد ارسالي كه در مرحله 4 به آن اشاره كرديم، توسط خود برنامه و حساب كاربري اصلي تلگرام براي شما ارسال مي‌شود.
• اين سامانه به كوچك و بزرگ‌ بودن كد ارسالي حساس است.
• با حذف اكانت تلگرام ديگر هيچ راه برگشتي براي كاربر وجود نداشته و همه اطلاعات از جمله چت‌ها، مخاطبين و ديگر داده‌ها، از بين مي‌روند.
• پس از حذف اكانت تلگرام، مخاطبيني كه در اين برنامه با شما ارتباط داشته‌اند، نام اكانت‌تان را با عنوان “Deleted Account” مشاهده مي‌كنند.

نظر شما در رابطه با اين آموزش و حذف اكانت تلگرام چيست؟

چند وقت پيش بود كه نسخه نهايي ويندوز ۱۰ عرضه شد و همگان از سكوت سنگين ويندوز در هنگام شروع به كار متعجب شدند چون از زمان عرضه اولين نسخه ويندوز تاكنون هيچ نسخه در هنگام شروع به كار سكوت نمي‌كرد و با پخش كردن صدايي كوتاه موجب ايجاد لحظاتي خوش براي ما مي‌شد. حتي در نسخه هشتم ويندوز نيز اين قابليت وجود داشت كه با معرفي ويندوز ۱۰ و مهاجرت به دنياي جديد و بهبود بخشيده شده مايكروسافت اين قابليت كوچك از ويندوز ۱۰ حذف شد؛ يا بهتر بگوييم غيرفعال شد و مايكروسافت زحمت فعال كردن آن را به عهده كاربران گذاشت. با ما همراه باشيد در آموزش ترنجي براي فعال‌سازي صداي شروع به كار ويندوز ۱۰٫

در قدم اول خوب است بدانيد نياز به هيچ نرم‌افزار جانبي براي فعال‌سازي اين صداي نوستالژيك نيست و فقط با اعمال چند قدم ساده مي‌توانيد در هر بار شروع ويندوز خاطرات خود را مرور كنيد. براي شروع به كنترل پنل برويد، بر روي آيكون Sound كليك كنيد و در تب Sounds تيك Play Windows Statup Sound را فعال كنيد. به همين سادگي. اگر نياز به راهنماي تصويري داريد مي‌توانيد تصاوير زير را مرور كنيد.

من كارت يك كارت هوشمند در شهر مشهد است كه براي پرداخت هزينه مترو، اتوبوس، پاركينگ، تاكسي و البته موارد ديگر كه در آينده در دسترس قرار خواهد گرفت، استفاده مي شود. شما براي شارژ كردن اين كارت بايد به دكه هاي فروش بليظ مترو يا اتوبوس مراجعه كنيد. البته جديدا دستگاه هاي VTM هم در سظح شهر مشهد قرار داده شده است كه مي توانيد با استفاده از كارت بانكي خود، من كارت را شارژ كنيد. اما همه اين راه ها منوط به اين است كه شما در يك ايستگاه داراي اين قابليت ها حضور داشته باشيد. گاهي پيش مي آيد كه در موقعيت مطلوب نيستيد و يا براي شارژ كارت خود بايد صف هاي طولاني را تحمل كنيد. اگر دوست داريد يك روش جديد و راحت تر براي شارژ اين كارت را ياد بگيريد، در ادامه با ترنجي همراه باشيد.

اين من كارت است و اين كارت از NFC براي ارتباط با دستگاه هاي مربوطه استفاده مي كند. سازمان اتوبوسراني مشهد در يك اقدام جالب در هجدهمين نمايشگاه كامپيوتر مشهد اقدام به معرفي برنامه من كارت براي موبايل هاي اندرويدي كرد. شما با دانلود اين برنامه مي توانيد به راحتي و به صورت آفلاين شارژ بخريد و من كارت خود را شارژ كنيد، اما چطور؟

اول موبايل شما بايد چيپ NFC را داشته باشد، در غير اين صورت؛ حتي با شارژ كردن برنامه نمي توانيد كارت بليط خود را شارژ كنيد. خب، اگر دستگاه شما NFC دارد برنامه من كارت را از لينك زير دانلود كنيد:

 از نصب اين فايل apk شش مگابايتي، وارد آن مي شويد و راهنماي استفاده را در ۳ صفحه مي خوانيد و سپس وارد محيط برنامه مي شويد. همه چيز خيلي راحت و مشخص است.

براي شارژ اين برنامه ابتدا گزينه خريد شارژ را انتخاب مي كنيد. پروسه خريد شارژ به صورت آفلاين و توسط USSD Code صورت مي پذريد، بدين صورت كه شماره كارت خود را وارد كرده و سپس با داشتن رمز دوم كارت خود، خريد را نهايي مي كنيد. گفتني است از ۱۰۰ تا ۱۰٫۰۰۰ تومان را مي توانيد شارژ كنيد. شما مي توانيد چندين شارژ بخريد و در حساب خود داشته باشيد. بسيار خوب، حالا نوبت به شارژ كردن من كارت است.

گزينه انجام شارژ را مي زنيد. سپس يكي از شارژ هايي كه خريده ايد را انتخاب مي كنيد و با پيغام بالا رو به رو مي شويد، اينجاست كه NFC به ميان مي آيد و شما بايد من كارت خود را به پشت دستگاه نزديك كنيد.

و تمام! من كارت شما شارژ شد. از اين برنامه مي توانيد براي استعلام موجودي من كارت خود هم استفاده كنيد. در استفاده ما هيچ مشكلي در اين برنامه ديده نشد و بايد بگوييم كه بسيار خوشحاليم كه چنين امكاني براي شهروندان مشهدي عرضه شده است و اگر دستگاه شما NFC داشته باشد به راحتي مي توانيد در هر كجا و بدون هيچ هزينه اضافي و به صورت آفلاين من كارت خود را شارژ كنيد.

اگر اين برنامه را نصب كرديد، تجربه خود را با ما در ميان بگذاريد.

بروزرساني:

نرم افزار من كارت در هنگام خريد و انجام شارژ – دريافت موجودي – تاريخچه شارژها – ثبت نام – ورود به حساب كاربري – بررسي كد فعالسازي و بررسي آخرين نسخه به صورت آنلاين عمل مي كند و در بخش هاي راهنماي نرم افزار – درباره نرم افزار و درباره ما آفلاين مي باشد.

امروز قصد آموزش نحوه‌ي بازگرداندن صفحاتي كه به‌تازگي در مرورگر بسته شده‌اند را در آيفون و آيپادها داريم. در ادامه با ترنجي همراه باشيد تا اين آموزش را بررسي كنيم.

مطمئنا هر يك از شما مواقعي را پشت سر گذاشته‌ايد كه برخورد دست‌تان با صفحه‌ي اسمارت‌فون به طور سهوي باعث بسته‌شدن صفحه و يا در مواقع بدتر صفحه‌هاي مرورگر شده است. حال در اين آموزش به شما خواهيم آموخت كه چگونه در صورت پديدآمدن اين مشكل به راحتي آن را حل كنيد و صفحات بسته‌شده را بازگردانيد.

مرورگرهاي مدرن اسمارت‌فون‌ها نيز مانند همتايان خود در نسخه‌هاي ويندوز، مك و يا… قابليت بازگرداني صفحاتي كه به‌تازگي بسته شده‌اند را دارا هستند. اين قابليت در مرورگر سافاريِ (Safari) موجود در آيفون و آيپادها تا حدودي مخفي است و اكثر مردم از آن اطلاعي ندارند. البته شما مي‌توانيد صفحات بسته‌شده را به روش‌هاي معمولي كه از آن‌ها اطلاع داريد در مرورگرهاي سوم‌شخصي مانند گوگل‌كروم نيز بازگردانيد. اما اگر علاقه‌اي به استفاده از ديگر مرورگرها نداريد و همان سافاري را ترجيح مي‌دهيد شما را به خواندن ادامه اين مطلب دعوت مي‌كنيم:

سافاري در آيفون‌ها:

براي بازگرداندن صفحه‌اي بسته‌شده در مرورگر سافاري كه در يك آيفون نصب شده است شما بايد در ابتدا گزينه Tab View را در پايين و سمت راست مرورگر خود بيابيد و بر روي آن كليك كنيد تا ليستي از صفحات باز شما ظاهر شود. سپس بايد بخش “صفحه‌ي‌جديد (New Tab)” را كه به شكل يك علامت “به‌علاوه” است را بفشاريد و براي جند ثانيه نگه داريد تا ليستي از صفحاتي كه به‌تازگي بسته شده‌اند را در اختيار داشته باشيد. بعد از آن با كليك بر روي هر مورد آن را به ليست صفحات باز، باز خواهيد گرداند.

البته بايد توجه داشته باشيد كه اين قابليت در حالت وب‌گردي امن (Private Browsing Mode) كار نمي‌كند و صفحاتي را كه در اين حالت ببنديد به صورت كامل از بين مي‌روند و به دلايل امنيتي ديگر در دسترس نخواهند بود.

سافاري در آيپادها:

يافتن بخش “صفحه‌ي‌جديد” در آيپادها نسبت به آيفون‌ها آسان‌تر است زيرا اين بخش به صورت پيش‌فرض در نوار ابزار (Toolbar) وجود دارد. در اينجا نيز بايد براي مدت كوتاهي بر روي اين بخش بفشاريد تا ليست صفحات اخيرا بسته‌شده نمايان شود. سپس بر روي صفحه مورد نظر خود كليك كنيد تا سافاري آن را به سرعت به بخش صفحات در حال اجرا بازگرداند.

گوگل‌كروم بر روي آيفون و آيپادها:

احتمال اين‌كه شما نيز از كاربران اين مرورگر محبوب باشيد كم نيست بنابراين توضيحات اين مرورگر را نيز براي افرادي كه از آن اطلاعي ندارند آموزش مي‌دهيم.

براي بازگرداني صفحات بسته‌شده در گوگل‌كروم نصب‌شده در يك آيفون يا آيپاد شما بايد ابتدا دكمه‌ي Menu را بفشاريد و در ادامه بر روي بخش صفحات‌ اخير (Recent Tabs) كليك كنيد تا ليست صفحات مورد نظر در زير بخش “اخيرا بسته شده (Recently Closed)” براي شما ظاهر شود. آن‌گاه مي‌توانيد براي بازگرداني بر روي صفحات مختلف كنيد تا آن‌ها را نيز در ليست صفحات باز خود داشته باشيد.

در گوگل‌كروم نيز مانند سافاري امكان بازگرداني صفحاتي كه در حالت ناشناس (Incognito) بسته شده‌اند را نخواهيد داشت زيرا مرورگر بلافاصله بعد از بسته‌شدن آن‌ها را از حافظه پاك مي‌كند.

اگر ليست شامل صفحه‌ي اخيرا بسته‌شده‌ي مورد نظر شما نبود:

اگر مدت زيادي از بستن صفحه‌ي مورد نظر بگذرد به احتمال زياد آن را در ليست صفحات اخيرا بسته‌شده نخواهيد يافت. آن‌گاه بايد شانس خود را با جستجو در تاريخچه‌ي وب‌گردي مرورگر (browser history) امتحان كنيد. براي بازكردن تاريخچه وب‌گردي در مرورگر سافاري بايد در ابتدا بر روي آيكون كتاب‌مانندِ موجود در نوار ابزار كليك كنيد سپس در صفحه‌ي ظاهر شده نيز بر روي آيكون كتاب‌مانند كه در سمت راست صفحه واقع شده است كليك كنيد. آن‌گاه بايد بخش تاريخچه را بفشاريد تا تاريخچه وب‌گردي خود را مشاهده كنيد. در مرحله بعد مي‌توانيد با اسكرول (Scroll) كردن در طول ليست و يا با استفاده از نوار جستجو صفحه‌ي مورد نظر خود را براي بازگرداني پيدا كنيد.
اين روند در گوگل‌كروم به مراتب ساده‌تر است و شما مي‌توانيد با كليك بر روي كليد منو در قسمت بالايي و راست صفحه و سپس كليك بر روي تاريخچه به ليست تاريخچه وب‌گردي دسترسي داشته باشيد.

اين موارد راهكارهاي اكثرا ساده‌اي بودند. اما هنگامي كه صفحه‌اي پر اهميت را بر حسب تصادف ببنديد، آدرس آن را به خاطر نداشته باشيد و سريعا به آن احتياج داشته باشيد ارزش اين راهكارها را درك خواهيد كرد!
نظر شما در رابطه با مقاله فوق چيست؟ آيا براي شما كاربري واقع شد؟ نظرات خود را با ما به اشتراك بگذاريد.

با عرض سلام و خسته نباشيد خدمت دوستان و همراهان سايت ترنجي و عذرخواهي بابت تاخيري كه بين اين پست و پست مسائل گيمينگ ايران به وجود آمد. سرانجام امروز همانطور كه در پست قبل قول داده بودم نحوه اكتيو كردن اكانت‌هاي خريداري شده و استفاده از امكانات آن‌ها را براي شما بازگو خواهم‌ كرد. در ادامه با ترنجي همراه باشيد.

دوستان عزيزي كه مطلب قبلي را مطالعه نكرده‌اند و يا اطلاعي از بحث ما در اين پست ندارند مي‌توانند از اينجا پست قبلي را مطالعه كنند.

به سراغ بحث اصلي خودمان مي‌رويم: همانطور كه قبلا توضيح دادم شما با خريد اكانت از طريق تلگرام و يا سايت‌ها و روش‌هاي ديگر از شخص فروشنده يك ايميل و رمز دريافت خواهيد كرد، پس از دريافت آن ابتدا برنامه سوني را بر روي موبايل خود نصب كنيد و سپس آن را باز كنيد (اگر لود نشد مي‌بايست از وي‌پي‌ان استفاده كنيد) بعد از ورود به برنامه رمز و ايميل را وارد كنيد تا بتوانيد وارد محيطي كه مانند تصوير زير است، بشويد:

به قسمت پروفايل كه در شكل بالا علامت‌گذاري شده است برويد؛

سپس وارد محيط زير مي‌شويد و علامتي كه مشخص شده است نشان‌دهنده‌ي آنلاين و يا آفلاين بودن صاحب اصلي اكانت مي‌باشد كه اگر قرمز بود، نشان‌دهنده‌ي آفلاين بودن شخص و در صورت آبي بودن نشان‌دهنده‌ي آنلاين بودن شخص مي‌باشد.

اگر شخص مورد نظر در حالت آنلاين باشد بايد منتظر بمانيم تا آفلاين شود اما اگر آفلاين بود به مرحله‌ي بعدي يعني دي‌اكتيو كردن مي‌رويم.

براي شروع ابتدا وارد سايت سوني شويد كه از لينك زير نيز مي‌توانيد استفاده كنيد:

https://account.sonyentertainmentnetwork.com/login.action

هدف ما از دي‌اكتيو كردن شخص اين مي‌باشد كه ارتباط آن شخص با اكانت قطع شود تا خود بتوانيم وارد آن شويم.

همانند شكل زير وقتي كه وارد سايت شديد، رمز و ايميل را وارد كنيد:

سپس وارد محيط زير مي‌شويد كه بايد به سربرگ اكانت و سپس به قسمت Media and Devices كه در عكس مشخص شده است برويد:

سپس وارد محيط زير مي‌شويد كه بايد گزينه‌ي Deactivate All را انتخاب كنيد.

سپس درخواست خود را تاييد مي‌كنيد:

اگر تا اينجا تمامي مراحل را به درستي انجام داده باشيد با پيغام زير رو به رو خواهيد شد:

سپس به سراغ كنسول خود رفته و آن را روشن كنيد و به قسمت گزينه‌ي New User برويد؛

و به گزينه‌ي Create a user برويد؛

حال User Agreement را تاييد كنيد؛

بر روي گزينه‌ي Next كليك كنيد؛

سپس ايميل و رمزي كه از قبل داشته‌ايد را در قسمت زير وارد كنيد و Sign In را انتخاب كنيد:

در اين قسمت از شما پرسيده مي‌شود كه آيا مي‌خواهيد اين اكانت را بر روي كنسول خود فعال كنيد كه شما بايد گزينه‌‌ي اكتيو را انتخاب كنيد؛

سپس شما وارد اكانت آن شخص مي‌شويد كه حال بايد به قسمت كتابخانه (Library) رفته و بازي‌هاي دلخواهتان را در صف دانلود قرار دهيد؛

در قسمت Library شما وارد محيط بازي‌هاي خريداري شده توسط صاحب اكانت مي‌شويد كه بر روي بازي يا برنامه يا تم دلخواه‌تان كليك مي‌كنيد؛

سپس بر روي گزينه‌ي دانلود كليك مي‌كنيد:

بعد از انتخاب گزينه‌ي دانلود، دانلود شما شروع مي‌شود؛ شما مي‌بايست براي هر كدام از بازي‌هاي دلخواه‌تان مرحله‌ي بالا را يك‌بار تكرار كنيد و همه‌ي آن‌ها را در صف دانلود قرار دهيد.

سپس با روش زير دانلود خود را متوقف كنيد؛

به قسمت Notifications رفته و سپس وارد بخش دانلود‌ها شويد و موارد در حال دانلود را متوقف كنيد.

سپس وارد قسمت تنظيمات كنسول شويد و همانند مراحل زير Restore Licenses را فعال كنيد:

ابتدا به بخش Playstation Network/Account Management رفته و سپس گزينه‌ي Restore Licenses را انتخاب كنيد؛

در اين قسمت Licences شما به حالت عادي برگشت و حال بايد از اين اكانت خارج شده و به اكانت خود بازگرديد كه از طريق همان قسمت Playstation Network/Account Management انجام مي‌گيرد.

خب در اين قسمت شما با موفقيت وارد اكانت شخص ديگري شده، بازي‌هاي او را ربوده و به اكانت خود بازگشتيد.

حال همانطور كه در پست قبل توضيح دادم به علت حجم بالاي بازي‌ها شما مي‌توانيد به جاي دانلود كردن آن‌ها، ديتاي آن‌ها را خريده و در كنسول خود بريزيد و از بازي خود لذت ببريد.

نظر شما درباره‌ي خريد اكانت چيست؟ موافقيد يا مخالف؟