كمپاني هاي بزرگ تكنولوژيك جهان، چگونه در حال آموزش نيروي كار در ويتنام هستند؟

۲۴۵ بازديد

اتاقي كه كلاس در آن برگزار مي شد، صرفا ۱۰ دقيقه، آن هم پياده، با كاخ Reunification فاصله داشت؛ مكاني كه رييس جمهور ويتنام، دستورات خود را در زمان جنگ با ايالات متحده صادر مي نمود.

در كلاس، پروژكتور در حال كار بود اما تصاويري كه بر روي صفحه نقش مي بستند، ربطي به «جنگ» نداشتند. كلاس، براي آموزش كد نويسي برگزار مي شد و دانش آموزان ۲۰ و چند ساله ي ويتنامي آنجا بودند تا نحوه توسعه اپليكيشن براي آيفون و آيپد را به واسطه زبان برنامه نويسي جديد اپل به نام Swift فرا گيرند.

Pham Khoa، مدرس اين كلاس مي گويد: «آنچه در مدرسه ياد مي گيريد، به درد زندگي واقعي نخواهد خورد.»

دليل اظهار نظر Khoa اين است كه كلاس ها بيشتر تئوريك هستند تا كاربردي. براي همين هم او كه اكنون ۲۸ سال سن دارد و با تلاش خودش برنامه نويسي را آموخته، تلاش مي كند تا دانشش را به ساير هموطنان خود انتقال دهد. وي كلاس هايي برگزار مي كند و در آن به علاقه مندان نحوه برنامه نويسي براي محصولات اپل، اندرويدي و ويندوزي را توضيح مي دهد؛ مهارت هايي كه به سادگي هر جايي يافت نمي شوند.

ويتنام تلاش مي كند تا تبديل به يكي از رهبران دنياي تكنولوژيك شود اما در اين راه، يك مشكل بزرگ وجود دارد؛ آن هم اينكه دانش آموزان و دانشجويان ويتنامي حتي پس از فارغ التحصيليشان، باز هم نياز به آموزش دارند؛ مخصوصا اگر بخواهيد آنها را در موقعيتي فراتر از «اسمبل و سرهم بندي محصولات» قرار دهيد. اين مشكلي است كه كارخانه ها و استارتاپ هاي اين كشور واقعا به آن اذعان داشته و مي گويند كار فارغ التحصيلان، چند ماه و گاهي چند سال حتما نياز به نظارت دارد.

مدير يكي از كارخانه هاي LG در هايفونگ به نام فام دونگ فنگ باور دارد: «برنامه هاي آموزشي دانشگاه هاي ويتنام براي كار كردن دانشجويان پس از فارع التحصيلي به هيچ عنوان مناسب نيستند. بيشتر اين افراد براي انجام كارهاي بسيار ساده نيز نياز به آموزش هاي طولاني مدت دارند.»

براي رفع اين شكاف بزرگ ميان تحصيل و كار واقعي، برخي از كمپاني هاي بزرگ و تكنولوژيك دنياي امروز، از جمله ال جي و سامسونگ و اينتل برنامه هاي آموزشي خود را تدارك ديده اند تا نيروهاي كار ويتنامي هر چه زودتر مهارت هاي لازم را به دست آورند. ديجياتو همراه باشيد.

 

نيروي كار در ويتنام ارزان است و دولت اين كشور نيز به سادگي شركت ها را از پرداخت ماليات معاف مي كند. حال در نظر بگيريد كه حقوق نيروهاي كارگر در چين، در چند سال اخير افزايش قابل ملاحظه اي داشته و ويتنام هنوز به عنوان يك مكان بكر براي اين شركت ها به شمار مي رود.

اكنون كارگري كه در كارخانه هاي ويتنامي مشغول به كار اسمبل كردن محصولات الكتريكي باشد تقريبا درآمدي برابر با يك سوم همتاي چيني خود دارد. صرفا در سال ۲۰۱۳ مشخص شد كه ميانگين پرداختي شركت هاي تكنولوژيك به كارگرهاي ويتنامي به شكل ماهانه ۱۴۵ دلار است در حالي كه يك كارگر چيني كه همان كار را انجام مي داد، ماهانه دست كم ۴۶۶ دلار دريافت مي كرد.

 

Screen Shot 1394-05-04 at 17.46.03-w600

 

از سوي ديگر نيروي كار ويتنامي، جوان تر بوده و ميانگين سني اين كشور اكنون صرفا ۲۹ سال است كه در واقع ۸ سال جوان تر از ميانگين سني آمريكا و چين به شمار مي رود. مردم اين كشور نيز با زبان انگليسي مشكلي نداشته و آن را به عنوان زبان دوم خود مورد استفاده قرار مي دهند.

بزرگ ترين مشكل فعلي نيروي كار ويتنامي اكنون اين است كه دانشش، به اندازه كافي بالا نيست اما اخيرا اين كشور تلاش نموده تا استاندارد هاي تحصيلي خود را بالاتر ببرد. به واسطه سرمايه گذاري دولت ويتنام در امر بالا بردن كيفيت تحصيل، اكنون دانش آموزان ۱۵ ساله اين كشور مي توانند در مباحثي همچون درك مطلب، رياضيات و علوم، امتيازاتي بالاتر از همتايان آمريكايي و انگلستاني خود داشته باشند. [وزير آموزش و پرورش ويتنام در خصوص اين موضوع از نظر دادن به Cnet امتناع ورزيده است.]

زماني كه بحث توليد محصولات تكنولوژيك به ميان مي آيد، مي توان گفت كه تجارت ويتنام بسيار پر رونق شده است. اينتل، بزرگ ترين توليد كننده پردازنده در جهان، در سال ۲۰۱۰ يك كارخانه را در شهر Ho Chi Minh، با هزينه اي بالغ بر ۱ ميليارد دلار احداث كرد.

 

Screen Shot 1394-05-04 at 17.44.47-w600

 

مايكروسافت توليد موبايل هاي لوميا را به شهر Hanoi آورد در حالي كه قبلا آنها را در چين توليد مي نمود. از سوي ديگر نيز اپل بخش عمده اي از نمايشگرهاي خود را از يك تامين كننده به نام Wintek دريافت مي كند كه اين شركت نيز در ويتنام به فعاليت مشغول گشته. ال جي هم كه سرمايه گذاري هاي بسيار بزرگي در كشور مورد بحث داشته و از تلفن هوشمند گرفته تا تلويزيون را در شهر هايفونگ توليد مي كند. همچنين گزارش مي شود كه غول دنياي موبايل هاي هوشمند به نام سامسونگ نيز در سال ۲۰۱۴ يك سوم از موبايل هاي خود را در ويتنام به توليد رسانده.

ساخت محصولات تكنولوژيك، باعث گشته تا تجارت ويتنام رونق يابد. توليدات ناخالص داخلي در نيمه اول ۲۰۱۵ در اين كشور، با رشدي ۶.۳ در قياس با مقطع زماني مشابه در سال گذشته همراه بوده اند. توليد تلفن و قطعات يدكي براي اين محصولات، درآمدي ۱۴.۷ ميليارد دلاري براي اين كشور در پي داشته كه همين مقدار، برابر با ۱۹ درصد كل صادرات كشور مورد بحث است.

تاثير سامسونگ

ويتنام مي تواند براي رشد بالاي خود، ابتدا از سامسونگ تشكر كند. در سال ۲۰۱۲ و تقريبا دو سال پس از گشوده شدن اولين كارخانه اين شركت در كشور ياد شده، صادرات از ويتنام با واردات ۲۰ سال اين كشور [به شكل يكجا] برابري كردند. پس از آنكه كارخانه دوم شركت كره اي نيز در اين كشور گشوده شد، مي توان گفت ۱۷ درصد از كل صادراتش از طريق سامسونگ اتفاق افتاده اند.

 

vietnam-new-samsung-factory-00775-w600

 

سرمايه گذاري سامسونگ در ويتنام بسيار جديست و در هفت سال گذشته، بيش از ۹ ميليارد دلار نيز در اين كشور هزينه كرده و تلاش نموده تا كارخانه هاي پيشرفته اي را تاسيس كند. سامسونگ اكنون دو كارخانه بزرگ در كشور مورد بحث دارد كه در شهر هاي Bac Ninh و Thai Nguyen قرار گرفته اند و ۱۱۰ هزار كارمند دارند. زماني هم كه در ميانه سال ۲۰۱۶، كارخانه ۱.۴ ميليارد دلاري سامسونگ در شهر Ho Chi Minh به بهره برداري برسد، ۵۰۰۰ نفر ديگر نيز مشغول كار خواهند شد.

خود را جاي سامسونگ بگذاريد؛ زماني كه بخواهيد بيش از ۱۰۰ هزار نفر كارمند و كارگر در يك كشور در حال توسعه استخدام كنيد، نمي توانيد انتظار داشته باشيد كه هر كدام از آنها، پيش زمينه اي بالا از دنياي تكنولوژي داشته باشد.

نگوين ون دائو، يكي از مديران ارشد سامسونگ در ويتنام مي گويد: «اوضاع تحصيلي در اين كشور بيشتر حول محور مسائل تئوريك مي گردد و خبري از كارهاي عملي نيست. ما در كارخانه هاي خود به نيروي كار بسيار زيادي ديگري كه توانايي هاي فيزيكي بالايي داشته باشند نياز داريم.»

سامسونگ حتي با برخي از دانشگاه هاي اين كشور قراردادهايي بسته تا به نيروي كارش به شكل شبانه، آموزش هايي دهند. از سوي ديگر شركت كره اي در اقدامي تلاش نموده تا كتاب هاي متعددي را به شكل ديجيتالي درآورده و در برپايي كتابخانه هاي هوشمند نيز همكاري داشته است.

سال ها آموزش

 

Screen Shot 1394-05-04 at 17.45.36-w600

 

سامسونگ تنها شركتي نيست كه مي خواهد شكاف ميان آموزش و كار واقعي را پر كند؛ در اين ميان ال جي نيز تلاش هاي بسياري كرده و در ماه مارس نيز كارخانه بزرگ ديگري را تاسيس نمود. گفته مي شود كمپاني ياد شده اكنون تلاش مي كند تا پيش از بكار گرفتن نيروهاي كار جديد، به آنها آموزش هاي لازم را بدهد.

فونگ، مدير كارخانه ال جي مي گويد: «در حال حاضر همزمان با كار، به كارگران آموزش نيز مي دهيم. البته اكنون به سه سال آينده خود نيز فكر مي كنيم؛ اينكه از ميان همين افراد بايد كارگراني ماهر و برخي مديران قسمت هاي مختلف انتخاب شوند.»

ال جي هزار كارمند در شهر هايفونگ دارد و گزارش مي دهد كه مي خواهد تا سال آينده نيز تعداد اين افراد را دو برابر كند. مدير كارخانه ي اين شركت ادامه مي دهد و مي گويد كه اگرچه نيروي كار جوان در اين كشور به وفور يافت مي شود اما ال جي براي استخدام نيروي از پيش آموزش ديده كه البته بيشترشان نيز قرار بوده تا در بخش تحقيق و توسعه مشغول به كار گردند، به شدت مشكل داشته و دارد.

 

vietnam-lg-factory-06685-w600

 

فونگ مي گويد براي اينكه ال جي بتواند شخصي را در بخش تحقيق و توسعه به كار گيرد، نياز دارد تا قبلا سه سال به او آموزش دهد. اكنون صرفا ۳۰ درصد از كاركنان كارخانه مورد بحث نيازي به سرپرستي ندارند و بقيه، دست كم براي يك سال بايد تحت نظارت دقيق باشند. البته ۹۰ درصد كارگراني كه در خطوط توليد به كار مشغول مي شوند صرفا يك ماه تحت نظر و آموزش قرار گرفته و سپس به شكل مستقل به كار مي پردازند.

براي مقابله با دوره هاي طولاني آموزشي پس از استخدام نيروي كار، ال جي وام هايي را به دانشجويان ويتنامي مي دهد كه بر اساس آن مي توانند تحصيلات خود را به پايان رسانده و در دوره هاي كارآموزي شركت نمايند. شركت ياد شده همچنين با دانشگاه ها براي برگزاري دوره هاي آموزشي همكاري مي كند.

برخي ديگر از كمپاني ها پا را فراتر گذاشته و تصميم گرفته اند موسسات آموزشي خود را بنا كنند. در سال ۲۰۰۶، گروه تجاري FPT، كه البته مقيم خود ويتنام است و در زمينه ساخت ابزار هاي ارتباطي فعاليت مي كند، يك دانشگاه خصوصي براي آموزش كاركنان تاسيس نمود.

بالا بردن سرعت

يكي از بزرگترين كمپاني هاي آمريكايي كه در سال هاي اخير به ويتنام مهاجرت نموده، اينتل است. اين سازنده چيپست هاي كامپيوتري در سال ۲۰۱۰ به كشور مورد بحث رفت تا كارخانه اي را احداث كند اما باز هم با مشكلي مواجه گشت كه ديگر غول هاي دنياي تكنولوژي با آن دست به گريبان بوده اند؛ نيروي كار آموزش نديده.

اينتل به سراغ اساتيد دانشگاه آريزونا رفت و از آنها خواست راهي نشان دهند تا بر اساس آن، شركت ياد شده بتواند سرعت كار و آموزش را بالاتر ببرد. در نهايت تصميم بر اين شد كه اساتيد ويتنامي را آموزش دهند تا آنها نيز به شكلي بهتر بتوانند براي مهندسان آينده تدريس كنند.

اين پروژه اكنون با نام HEEAP شناخته مي شود و از آن پس، كمپاني هاي ديگري همچون زيمنس، Danaher و Pearson نيز به اينتل پيوسته اند.

 

vietnam-startups-06922-w600

 

نتايج تلاش هاي HEEAP اكنون در ويتنام مشهود است و از زمان راه اندازي در سال ۲۰۱۰، توانسته ۲۹۱ مدرس را براي تدريس به كاركنان آماده سازد.

Nguyen Ba Hai كه داراي مدرك دكتراست، و در دانشگاه هاي معتبر اين كشور تدريس مي كند، مي گويد كه در سال ۲۰۱۲ در دوره هاي HEEAP شركت كرده و از آن پس، روش تدريسش متحول گشته.

با روش هاي جديد، دانش آموزان ويتنامي نيز زمان بيشتري را به يادگيري اختصاص مي دهند و تلاش مي كنند تا مشكلات را به شكل ريشه اي حل كنند. HEEAP اكنون در پي آن است كه به واسطه كمك هاي مالي بيشتر، بتواند مدارس، دانشگاه ها و آزمايشگاه هاي بيشتري را تحت نظر خود قرار دهد. جفري گاس، يكي از مديران پروژه ياد شده در ويتنام اكنون مي گويد كه اميدوار است پس از فارغ التحصيلي دانش آموزان، نه تنها اين افراد براي كار آمادگي لازم را داشته باشند، بلكه بتوانند طرز فكر خود از ساخت يك محصول را نيز به شكل كامل تغيير داده و تلاش كنند نوآوري به خرج دهند.

 

vietnam-samsung-mchc-00540-w600

 

دولت ويتنام، پيشنهادات خارجي در خصوص نحوه تغيير آموزش را به شكل كامل پذيرا است و مي خواهد مشكلات مربوط به آن را حل كند. در اين ميان سامسونگ مي خواهد هزينه اي سه ميليارد دلاري را براي تجهيز كارخانه هايي كه پيشتر گشوده، صرف كند.

مشكلات مربوط به فقدان دانش كاري از سوي ديگر باعث گشته تا استارتاپ هاي زيادي در تلاش براي رفع همين مشكلات شكل گيرند. استارتاپي به نام Topica اكنون بيش از ۱۴۰۰ مدرس و ۲۰ هزار دانش آموز دارد كه به شكل آنلاين به آنها آموزش مي دهد. يكي ديگر از چنين نمونه هايي، Rockit نام دارد كه باز هم دوره هاي آنلاين برگزار كرده و بيشتر مشتريانش نيز، دانشجو و يا كارمندان حرفه اي هستند.

 

app-developer-class-0486-w600

 

استارتاپ ها همانطور كه گفتيم به كار مشغولند و از سوي ديگر نيز اشخاصي نظير Pham Khoa كه در ابتداي مقاله به او اشاره كرديم، به شكل آزادانه به تدريس در خصوص توسعه اپليكيشن ها مي پردازند.

به كلاس Pham Khoa كه نگاهي داشته باشيم، مي بينيم كه مسن ترين دانش آموز او، ۵۴ سال سن دارد و براي حضور در دوره يادگيري توسعه اپليكيشن ها نيز ۱۸۳ دلار پرداخت نموده است. وي همچنين فرزند ۱۵ ساله خود را به اين كلاس آورده و مي خواهد او را با مباحث مختلف تكنولوژي آشنا سازد: «مي خواهم بيشتر و بيشتر ياد بگيرم؛ از طرفي تمايل دارم براي پسرم نيز همچون يك الگو باشم.»

تا كنون نظري ثبت نشده است
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در رویا بلاگ ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.